Admin
TeKno-MannAq(AdMin)
![TeKno-MannAq(AdMin) TeKno-MannAq(AdMin)](https://2img.net/r/ihimizer/img104/7605/adminac8.png)
Mesaj Sayısı : 104
Rep Gücü : 310
Kayıt tarihi : 24/04/09
Yaş : 34
Nerden : RiZe
|
Konu: Sussam yalnızlık, Konuşsam ayrılık... Cuma Mayıs 01, 2009 10:28 am |
|
|
Yıkılmış ve geç kalınmış viraneleriz şimdi ne senin gözlerinde harranın suya hasret yangınları var nede benim gözlerimde şiir
Yaz dedin oysa kışları yaşıyorum her mevsim açmak üzereyken papatyalar yeni karlar yağıyor üstüme üşüyorum evet hala üşüyor ellerim hüzün kapımızı çalalı beri bin günü aştı bin ömür bin soluk bin yıkılış yaşadım ömrümün arka sayfalarında altı çizilmiş satırlarımı okumaya başladım sığınışlarını susuşlarını ve haykırışlarını işittim mavi adadan korunaklı bir liman olamadım sana
Ve arkama bakmadan giderken haykırışlarını duymamak için kapattım yüreğimin kulaklarını şimdi bin ömür geçmiş ömrümden ben bir rüyadan uyanmak istercesine çırpınıyorum hani zaman ilacı olurdu herşeyin hani zamana bırakmalıydık atalar yine yanıldı bir günün sonunda binlerce tükenişle ölürken ben zaman zehrini içerken yudum yudum artık bitsin istiyorum ataların ilaç dedikleri yoksuzluğun bitsin bitmezlerin bilincinde diyorum yine
Yıkılmış ve geç kalınmış viraneleriz şimdi ne senin gözlerinde harranın suya hasret yangınları var nede benim gözlerimde şiir şimdi kendini yok edişlerini dinliyorum susuyorum susuşlarımın öznesi sen oluyorsun hep şehrine gidiyorum yokluğun açıyor kapıları yıkılan şehirler arası bir otobüs terminalinde ayak izlerimiz duruyor halâ haklısın kokun sinmiş soğuk duvarlarına şehrin herkezin gözünde seni arıyorum yoksun yokluğunu salıp gitmişsin gidişle bırakıldığın bu kentte susuşlarına bile yandıgın soğuk dağlarımın eşkiyası bağışlama dilemiyorum gel demiyorum sev demiyorum haykırışların yankılanıp boşlukta kaybolmadı bilesin sığındığın mavi adada yaktığın ateşi göm yanaştırabilirsem gemilerimi tutucam ellerinden şimdi yanıyorum kanıyorum ve yıkılışların altında tekrar eziliyor bedenim geç kalınmış bir solukmu bir günün sonunda yoksa çaresizliklerimin son çırpınışlarımı bilmiyorum kayıp adresten yazıyorum son kez
sussam yalnızlık konuşsam ayrılık dönsem yıkılış dönmesem yok oluş şimdi ben susuyorum yalnızlığa talip sende sus bana sus ki bir daha ölmeyeyim.
|
|